Oma, opa!!!
Kunnen jullie even de deur open doen?
Er is een ansichtkaartje voor jullie...
Van wie komt de kaart, opa?
Even m'n leesbril opzetten, bromt opa.
Nou opa, voor deze kaart heb ik m'n leesbril niet nodig, hoor.
Dit kan ik ook wel van een afstandje lezen...
Oh, wat leuk! De kaart is van onze verre familie op de Holterberg.
Je weet wel... Manus en Marie en hun enorme schare kroost...
Ha! Het regent daar dus ook heel veel...
Nou ja, ze zitten daar hoog en dus droog...
En het is er ook koud... net als bij ons...
Oma ratelt maar door...
Ze willen binnenkort langskomen... waar moeten we ze allemaal laten?
Niet genoeg stoelen... of kopjes en schoteltjes...
We hebben ook een nieuw vloerkleed nodig... al die vieze vlekken...
Buurten??? Weet je wel hoe ver weg Holterberg is...?
Is dit nou Manus? Of is dit Marie? Of misschien één van die kinderen?
Marie ziet er nog wel goed uit voor zo'n bejaarde muis...
Hoe oud is zo ook al weer? Toch een stuk ouder dan wij?
.jpeg)
Er zit wel een mooie postzegel op... van een uil!
Die stoom ik eraf, dan kan ie in jouw album, bij de andere postzegels, opa.
Of heb je deze al?? Dan geef ik 'm wel aan de kleinkinderen...
Owl love you?? Wat bedoelt Marie daar nou weer mee?
Ik spreek niks geen over-de-grens-taal... raar gedoe...
Waar zullen we het kaartje hangen?
Is er nog plek op het prikbord?
Ik pak even een stukje plakband...
Een kaartje... kleine moeite, groot plezier...
💌