De woonkeuken van Muizenisse

Wandelend in het bos ontdek je bij tijd en wijle oude, mysterieus uitziende boomstronken. Vol rare kronkels, hoeken en gaten, bijzondere mossen en grappige paddestoelen.

Soms lijkt het zelfs alsof de stronk bewoont wordt!
Zie ik daar nu iets bewegen onder dat grote blad? Zit daar nou een piepklein raampje?
Maar wie zou er dan wonen?? En hoe zou het er vanbinnen uitzien...?

Kijk en luister naar het verhaal van deze stronk.




Kijk nou! Er brandt licht! Ze zijn dus vast thuis!
Hier wil ik meer van weten...
Eens even op zoek naar de voordeur.




Ik klop gewoon netjes aan. Benieuwd wie er open doet...




Hallo, is daar iemand thuis?

Welkom in Muizenisse,
welkom bij de familie Zevenmuijzen...


Kijk nou eens hoe gezellig!
In de knusse woonkeuken van Muizenisse is het altijd een drukte van belang. 




Oma's luie stoel staat lekker dicht bij de brandende kachel. 
Ze is druk bezig een warme trui voor opa te breien. 




Het houten bankje geeft een knus zithoekje vlakbij de warme Zweedse houtkachel. 
De kinderen spelen er graag spelletjes.




Op het bankje ligt een warme plaid en een plakboek vol foto's en knipsels.
In de leren mand zitten verse dennenappels voor in de kachel.
Dat ruikt zo zalig.




De grote keukenkast is tot de nok toe gevuld met potten, pannen, schalen, borden, kopjes en theedoeken.
Muizen hebben grote gezinnen, dus ook een grote afwas.
Natuurlijk is er ook een hoop lekkers op voorraad.


Het prikbord naast de kast hangt vol met kaarten, brieven en gele briefjes.
En zie ik daar nou ook een 'blauwe envelop'??
Tja... ook muizen hebben zo hun 'verplichtingen'.




Op tafel een grote vaas met een mooie bos diepdonkerrode bloemen.
Vers geplukt in het bos? 




Een grappig doorkijkje in de keuken vanuit het erkerraam.




Het ochtendzonnetje schijnt gezellig de knusse keuken binnen.




Het theekastje van mam. 
Met daarop de verzilverde theepot, die nog van de grootmoeder van oma is geweest. 
En de twee mooie kopjes waar oma en mam altijd hun thee uit drinken. 
Natuurlijk staat er ook een versgebakken appeltaart. 
Voor straks bij de thee. Mjammie... 




In de hoek van de keuken staat een echte Aga-cooker.
Altijd lekker warm, altijd lekkere etensluchtjes om op te snuiven.

Als je door de open voordeur naar buiten kijkt, kun je nog net in de buitenplee zien.




Gedroogde rozenbottels zorgen voor de nodige vitamientjes van al het opgroeiende grut. 




Zonder verse kruiden kan er niet lekker gekookt en gebakken worden, vindt mam. 
Vandaar de potten met verse bieslook en basilicum. 


En er wordt graag gekokkereld in Muizenisse...




Ook vandaag weer. De pot met het avondeten staat al een poosje in de hooikist te garen.
Zo'n hooikist zorgt ervoor dat er minder hout gestookt moet worden in het fornuis.
Beter voor het milieu dus.


In plaats van hooi, zit er een dot schapenwol in deze kist. Gekregen van WolTroll.
Eigenlijk dus een wolkist...?




Zo, tijd voor thee met een flink stuk versgebakken appeltaart in de gezellige serre...


Wat een onverwacht kostelijk bezoek bij de gastvrije Zevenmuijzentjes!
Ik heb genoten.